Ufuk Nazım - Sierra Leona

Derelerimizden çıkar elmas
Derilerimizden kara kan.
Kan kusan namlu
Seni tutan kim?
Hangi eller kesti
Ellerimi ayaklarımı
Yarına koşan çocuklarımı.
Bilmiyorum nedenini savaşın
Bildiğim taş kıracak
Ekmek parası kazanacak
Ellerimin olmadığı.
Bir sabah kapımı kırdılar
Elleriyle savaşı sundu
Komşsularım sustum.
Kara kıtanın yeşil düşleri gibi
Dilimde kırıldı umuttan sozcükler
Katılmadım diye
Kanlı sofralarına
Kendi kanımla suladılar
Asla yeşermeyecek umutlarımı.
Ellerimi kesip
Attılar bir yol kenarına.
Oğlumu alıp 12 yaşında
Eline silah verdiler ki
Kanatsın babasının Kesik ellerini.
Yumdu gözlerini
Silahların sahibi efendiler
12 yıl kanlı derelerden
Kanlı elmaslar toplatıp
Değerler biçtiler kıratlarına
Kanlı elmaslar takıldı
Zengin gerdanlara.
Sierra Leona da
Kanlı bir gün günes kıpkızıl
Düşmüş Kongo köprüsünden
Kanlı elmas deresine
Savaşı bitiren komşu ordu
Dostlarımı öldürdü
Kongo Köprüsünde
Gördüm dostlarımın kanlarıyla
Bulandı elmasın keskin hatları
Şimdi sokaklarda
Kolsuz ayaksız
Ve korkulu kaldı gözlerimiz
Ne içindi bu savaş
Bilmiyorum
Bildiğim ellerimin olmadığı
Ve aç olduğum.