Ufuk Nazım - Sarılır Gibi

Havalar soğudu
Yapraklar düşerken
Doyamadan
Dalların sarısına
Rüzgarlar sardı
Dört bir yanımizı
Nice düşmanlar gördü
Bu insanlar
Bir kez bile yılmadılar
Sevmekten insanlığı
Neylersin
Rüzgarlar sardı
Sararan her dalımizı
Bir dökümdür başladı Irayan sonbaharımızda
Dallarımızdan
Şiir şiir yapraklarımız
Savruldu rüzgarlarla.
Zaman fırtınasında
Bir sen kaldın bana
Sevdam!
Nazlı bir
Anadolu sabahında
Yükselen güneşin
Dağlara sarlıdığı gibi,
Sarıldım sana.
Bütün gecmişime
Sarılır gibi.