Ufuk Nazım - Nefretim Sana

Soluduğum havadan
Ciğerlerime sen doldun
Belki sildin
Sayfalardan çirkinliğini
Ama kirlettiğin
Bu dünyada kaldi izin.
Eriyen her buzulla
Ozon da açılan
Her santimetrekare delikle
Atılan her kursunla
Ölen her aç çocukla
Bıraktın izini.
Tarihini yazanda bir
Soygun planlarını yapanda.
Bir gün karaya
Balinalar gibi
Sende vurursun.
Unutma nefretini doğanın
Verdiği her seyi
Geri aldığını unutma.
Solan bu gün Kaybolan mavinin zerreleri
Senin ceplerinde
Yesil kağıtlara donüştü.
Nefretim sana
Ey acınası zalim...
Sattığın her kurşun
İnsanlığın yüreğine sıkılıyor.
Mayınların bombaların
Beyinleri karartıyor.
Gücünün sınırı yok
Sanırsınki senin bu dünya.
Güneşide kopar göğümüzden
Yetiyorsa gücün
Yemyeşil umudumuzuda sök
Yüreğimizden...
Sisteminle kendini pazarla
Rakamlarınıda al
Cek git dünyamdan
Nükleer santrallerini
Kendi bedenine kur
Ey zalim...