Ufuk Nazım - Mavi Bilye

Derin bir uykudan uyandı.
Perdeyi açtı.
Gökyüzünde güneşi aradı,
Yoktu işte.
İçini derin bir karanlık kapladı.
Yoksa rüyamıydı?
Bir daha baktı dışarıya;
Bu kez dünyayı gördü,
Masmavi gözleri,
Yaşla doluydu.
O da güneşini kaybetmişti,
O da ağlıyordu.