Ufuk Nazım - Kutsal Mezarlar

Kutsal mezarların da,
Boğdular ışığı.
Manastır güzelleri,
Her gece zincirlendi:
Bekaretleriyle kutsallığın sunağına.

Yalnız yatırdılar.
İsayı beklerken,
Zevk suları sele döndü.
Rüzgar da binlerce kez,
Ürperdi memeleri.

Tenlerini çürüttüler,
Kutsallığın köhneliğin de.
Dingin denizler gibi,
Beklediler tanrının nefesini.
Bir kez bile okşanamadan öldüler.