Ufuk Nazım - Kanatarak Göğü

Bir devrim gibi;
Kanatarak göğü.
Karışıyor ezgilere.
Resimlerde kanlı bir gün.
Ve ortasında kavganın.
Kızıla beliyor zulmü.
Elinde bir bayrak;
Ve göğsünü emiyor halk.
Uçuyor göklerden bulut gibi;
Saçlarını savurup geceye.
Tokalarını takıyor;
Yıldızlardan.
Bir devrim gibi;
Kanatarak göğü;
Doğuruyor günü.
Sessiz ve sakin göçüyor.