Ufuk Nazım - Kadın

Topuklarının çatlağında
Kaybolmuş bir gençlik acır.
Ellerinin nasırında sızlar
Kaybettiğin ilk yavrun.
Ve gözlerinde balkır
Emeğinle çalkalanan berrak gün.
Kalçalarında ırğalanır
Sanki koca bir yaşam denizi.
Dilinde ağıda döner yaşamın
Gecenin sarı yıldızları gibi
Ağanın, kocanın, patronun
Yüzüne elbet bir gün doğar
Çektiğin bunca kahır.
Umursamazlar seni
Yataklarının dışında
Analıktır senin en değerli yanın
Ama neden unuturlar
Her ana bir kadındır aslında.