Yaşamın soluklandığı
Bu mevsimlerde
Ağır adımlarıyla
Bir kaplumbağaya benzeyen
Sonsuz gibi
Geçmeyecekmiş sanılan
Yıllar değil
Aslında günlermiş...
Sessizliğin saçağında
Fırtınalardan korunan;
Yaşam bedenimizi,ruhumuzu
Ne kadar acıtırsa acıtsın
Bir yerlerde
Dirilmeyi bekliyor
Ayrık otları...
Rüzgarlar ve gölgeler
Geçtikten sonra
Doğan günün ardından
Çıkaracağız başlarımızı
Topraktan.
Yeniden yeniden
Günle gülüp
Suyla gülüşeceğiz....