Ufuk Nazım - Geçecekti

Yuruyordu yalniz gecenin icinde
Soguktu ayaklarinda olum
Kulaklarinda ruzgarda salinan
Bugday basaklarinin bereketi
Siniri asmak uzaklasmak
Belliydi irayan kopek cenkirmelerinden
Uzaklasmisti koyunden
Kendi icinde kaygi ucurumlarinin kenarinda
Korkusuzca dolaniyordu
Adini koymustu gidisinin
Kendi icinde kaybettigi o sevgiyi
Ve insanligi bulacakti
Uzaklasacakti herseyden
Sinirlardan kavgalardan savaslardan
Biliyorduki kendi icinde bir yerlerde
Hala yasiyordu sevgi tohumlari Uzakti ona artik sinirlar uzak
Uzuvlarini uzatti sonsuzca bir aci duydu
Uzayacakti iriyacakti
Atinin kalcalarinda irgalanan zamandan
Bir kus olup dalacakti
Gogun mavi delhizlerine
Yureginden gececekti sevgi yollari
Kendi icine dusmeliydi
Duslerinden gecmeliydi once
Ilk insanin berrak sevgisini duymaliyidi icinde.
Sonra uyanmaliydi
Karanligin icinden gecmeliyidi
Ellerinde guc ve emek
Yureginde sevgi
Varmaliydi baris ulkesine...