Ufuk Nazım - Düşler Sokağı

Sonsuz düşler sokağı
Gözlerimiz ilk
Ne zaman düştü
O sokağa;
Yolumuzda
Şatolar yükseldi
Umuttan yüce
İş işten geçmeden
Dirildik yeniden
Düşler sokağında.
Yürüdük sevişmelerimizle Yeşerdi dünya
Şehirler
Kahkahalarımızla şenlendi
Ve daldı
Aydınlığın orduları
Zorbalığın içine.
Düştü
Kapakları gözlerimizin
İçimizde kuruyan sevgi
Yürüdü
Bahar dallarınca.