Ufuk Nazım - Dünyanın En Güzel Şiirine

Ekmeğin kokusu
Sana sınırlar aşırtır
Kollarında delikanlı bir gençlik
Yüreğinde umutlu işçiler
Ve gözlerinde sabahın çiğleri
Parıldar namuslu ışıklarla
Kamaştırır yabancılaşan
Keskinleşen beninin kör gözlerini.

Bir sokak ezgisi
Akardiyondan kulaklarına ulaşır
Trenin raylarla dansı başlar
Ulaşmanın sevinçli gıcırtlarıyla Bilincinde parıldar ışıl ışıl raylar
Camdan görünen geçmişindir
Ellerinde valizler göçen
Ve göçüren ezgilerle uzayan geçmisin...

Yolun sonuda kavgadır başıda
Ekmek heryerde ekmektir
Emek her yerde emek
Ve insan eğer insansa
Her yerde insandır
Dünyanın en güzel şiiridir insan
Kendinden uzaklaşsada
Sahte sistemlerin aynalarında yanılsada...