Ufuk Nazım - Bürünmüş

Bürünmüş;
Yüce düşüncelere.
Issızlığında bir kıyının;
Kendinden bile uzakta.
Sulardan geliyor;
Kayık misali.
Mecalsiz süzülüyor;
Maviye.
Artık ıssız dalgaların;
Vurduğu kıyıda,
Çaresiz yatıyor.