Ufuk Nazım - Anne

Bir gün ölürsem;
Sevgi olup,
Dolarım gözlerine,
Ağlama anne.

Umut olup,
Dönersem yüreğine;
Her şeyde kendi parçanı,
Beni görürsün anne

Umudumu ararken öldüm;
Aydınlık yollardaydım,
Pusularla kestiler yolumu,
Umudum şimdi sende anne.

Beni nasıl yarattıysan, Umutlarımı da yarat anne.
Çükü umutsuz bizler.
Ölü bedenleriz.

Bulursan umutlarımı,
Bulut olup yağarım,
Kurak topraklara.
Güneş olup doğarım,
Gülkurusu ufuklara.

İşte o zaman,
Her şeyimle dönerim sana.
Ben sen,
Biz siz oluruz,
Kurtuluruz bu ayrılıktan.