Türkan İldeniz - Ufka Damlayan Alınteri

Asıl adın neydi - unutturdun
zaten ben sana hep Abbas diyordum
bir ayağın eşikteyse , tetikteydi diğeri hep.
Evet Abbas , Abbas yolcu
yine hangi iklime böyle - hangi mevsime
bu kez hangi serüvene olacaksın özne.
Çözülüp bin sevdadan
bir mavi uğruna dolaştın her çağı
karanlık sayfalarını kargılayıp , kargışlayıp dünyanın
İNSAN için - yeniden yeniden - İNSAN
durma sefer eyledin , MUT dedin , UMUT dedin
ne çok sevdim seni ben , ah sen bunu hiç bilmedin
boşladın gönül yurdunda ocağı , kucağı.
Gurbetin soykütüğünde yazılıdır adın.
Seyir defteri , zirve defteri kaçıncı bu , kaçıncı cilt Abbas
UFKA DAMLAYAN ALINTERİ
Çölde ARUZ yürürsün , kervanın kumda KUMA
- müstef'ilün failan -
her sahrada bir vaha bulursun mutlaka ama
bulunduğun her yer sana uzak...
Böyle gidip gidip nice - sonra ki eyvah
yine aynı noktaya varmak
ve görmek işte : barış çubuğunun bir ucu silah
tanımla - yorumla - anlatımla olmaz
hüsranı yaşayan anlar ancak.
Acının ve gecenin rengi siyah
diye yolları astarlama ömrüne
siyaha inat - kendi içinde değilse
nerde aradığın SABAH...