Etnoğrafya Müzesi'nde
Gözlerimle konuşurum
Saygı Ata'yla göz göze gelirim
Bir ihtiyar gördüm ak saçlı aksakallı
Heykelin başında.
Gözleri ışık, yüreği aydın
Gözleri aydın geleceğe koşuyordu
Yüreğindeki sevinç ırmak gibi akıyordu
Etnoğrafya Müzesi'ne bakıyordu
Ankara Marşı'nı söylerken
Kent inim inim inliyordu
Gökyüzünde şanlı bayrağımız dalgalanırken
Çankaya eteklerinde çiçekler açıyordu
Kızılay'da Harbiyeliler geçerken
Göklerden bir ses geliyordu
'Yaşa Varol Harbiye” derken
Halk Zafer Meydanı'nda Atatürk'e bakıyordu.
Çocuklar geçiyordu Çankaya'da
Yarının bilgesi çocuklar
Hepsinin iç güzelliği parlak
Halkın sesi göklere çıkarken
Atatürk haykırıyordu
'Ne mutlu Türk'üm diyene” diye
Görkemli bakışıyla geleceği görürken
Çankaya'da aydınlanma meşalesi yanıyordu
Yüce şehitler geçerken Nazım Hikmet
Şehitler şiirini okuyordu
Yüreğini vermiş şanlı bayrağımız
Çankaya'da dalgalanırken
Türk ulusunun ruhundan Atatürk geçiyordu
Bütün bayramlarda gözlerimle konuşurken
Dünya bilgesi Atatürk'ün dehası
Dünya liderlerine örnek oluyordu
Bütün bayramlarda gözlerimle konuşurken
Dünya bilgesi çocukları görüyordum. tc81haber