Turgut Çakır - Bir Dilim Ekmek Bir Baş Soğan Özlemiyle Ölen İhtiy

Bir dilim ekmek bir baş soğan özlemiyle ölen ihtiyardır
Gökyüzünün kandilleridir meşale gibi yanan
Karanlık gecelerdir güneşsiz kalan
Karanlık dünyası kalbime çökerken aydınlık evrene takılıp kaldı
Karanlık yollarda yürüyen insandır zengin kapısını çalan
Şu pır pır eden yıldızlara tutunabilseydi ihtiyar adam
Belki yıldızları salıncak yapıp sallanabilirdi
Hangi kentte bilmem son durağa gelince
Otobüsten inen ihtiyar adam
Pencerelerden sızan ışıklara bakıp gülerdi
Bir dilim ekmek bir baş soğanla karnını doyururken
Beynin açlığını düşünmek aklına bile gelmezdi
Düşünmezdi gece kuşlarının türkülerini
Sanki ıssız bir dağın doruğundan göğe bakarken
Bir dilim ekmek bir baş soğan gelirdi aklına
Herkes uykuya dalmışken sessizliği bozan türküler söylerdi
açlık türküleri
aşk türküleri
Polisler hırsız kovalarken darbuka çalardı
Sonra karanlığın göğsüne başını koyup uyurken
Sevda Tepesi'ni düşünür karanlık kalbinde ateş yakardı
Gökyüzüne bakarken
Onun iç güzelliğinde ne vardı bilmem ama
Nasırlı ellerin tuttuğu sararmış yapraklara bakıp ağlardı Yapraklar ağalar
ağaçlar ağlar
Eski zamandan kalma yalnız gözleri de ağaçlar gibi ağlardı
Hasta beyni de onunla birlikte ağlarken
Soğuk suların ısınmasını beklerdi
Yalnız ihtiyarlığın değil yalnızlığın acı dikenleri kalbine batarken
Siyah perdeli pencereleri kalbin derinliğine kapatırdı
Az sonra uçan tren gelecek diye sabırsız beklerdi
Tren gelince biner bilinmeyen bir yere giderdi
bir daha dönmeyeceği bir yere
Bir dilim ekmek bir baş soğan yemek için
İhtiyardır yıllardır görmediği çocuklarını düşünen
İhtiyardır torunlarını düşünen
Yalnızdır gecenin karanlığını içine gömen
İhtiyardır ışık ışık gözleriyle dünyaya bakan
Devlet şefkati arayan ihtiyardır karanlıktan merhamet dileyen
Ve geçmişini anımsayan ihtiyardır
Bir mezar taşına başını koyup yaşlı kalbiyle ağlayan
dua eden ihtiyardır
Bende insanım diye haykıran
Ve bin bir umutla gökyüzüne bakan ihtiyardır
Bir mezar başında bir dilim ekmek bir baş soğan özlemiyle ölen
İhtiyardır huzurevinden kovulan