Turgut Çakır - Aklın Yaşattığı İnsan

Rhizios suyundan içilen su
Toprağın sıcacık yüreğini öptüğümüz sabahlar
Başaklar gülüverdi
O altın sarısı başaklar
O gövem gövem yeşeren ekinler
Salkım salkım söğütler
İğdeler gülüverdi beynimize
Çalışmanın en güzel yerinde yoncaların güneşi
Yudum yudum içiyor sıcaklığını
O görkemli iyiliğin, güzelliğin aklına uzandıkça
İnsanın insana özlemi
İnsanın insana sevgisi
beynimize göz
yüreğimize öz oluyor
Pırıl pırıl bir sabahın ortasında içilen çay
Yıldızların batıp gittiği ikindilerin ılıklığında Avşa
Merdiven merdiven göğe yükselen
gibi başaklar
gibi akarsular
gibi denizde duran çocuklar
gibi evrene açılan gözler
Yıkanır mısırların, fındıkların eliyle uzanan sularda
Evrene düşürdüğümüzü alıp bağrımıza bastığımız zaman
gök
deniz
ırmak
dağ
bayır
ova
Düşlerimizin güneşine sunduğumuz bahar
Dirimin vardığı mavilerin saçları
Çiçeğe durmuş çağla gözlerin resmini çizer
Alnını gökyüzünün mavileriyle ısıtan Ankara Kalesi
Kürtün Çayı'ndan çıkıp geliveren sevgi gibi
Çakırlar Korusu'nun aklını yaşar
Çam Gölü'nden Karadeniz'e yürüyen tatlı gülümseme
Mert ırmağı'ndan içilen su
Türkiye'min beyni olur

Ateş gülleri bile akıl demiş

Nice yollar yapılmış
Nice yolcular gelmiş Ankara'ya
Ateş güllerinin ılık ılıksı güneşinde durup
Akıl demiş
Çocuklarını uyutan anaların gönlünde dolaşmış
Yorgun beynin uykuya dalışında görülen düş
Yıldızları almış avuçlarına, gözlerine
Yeşil giysilerin içinde evreni dolaşmış
Tüm masallar içinde yatırmış oğlunu şimşir beşiğe
Uyutmuş kimbilir hangi ninnilerle.
Bilinemezdi saçlarının ay sarısı güzelliği
Kekikli akşamların delice akan ırmağı
Aklardı aklanırdı türküleşen sümbüller akıllarda
Bafra Burnu'ndan çıkıp doludizgin gelen ışık
Aranırdı
Ayvalar sımsıcak düşerdi
Sonra sarışın gözleriyle gülen gözler
Özgün sabahların serinliğinde çay içerdi
Bakardı turuncu bakışların evreni süzüşüne
Bakardı varamadığı sevgilerin saçlarına
Bu sevgiler arasında toprak, çimen, başak
Alırdı sıcaklığını güneşin
Sonra ılık ılık akan sevginin yüreğinden geçerdi
Gülün çocuklar gülün
Gülün onurlu, gururlu
Oynayın çocuklar oynayın
Toprak kokan avuçlarınızda deniz olmak ne güzel
Ne güzel sevmek
gibi yağmuru almak gözlerinize
gibi memeleri domurmuş bahar olmak
gibi gözlerinize Atatürk'ü almak
Atatürk'ün gözleriyle bakmak ne güzel
Bakın çocuklar bakın
Vatanın yüreği sizlerle ısınsın
Vatanın yüreği bizlerle yaşasın.

Harman harman memleket gezmek ne güzel

Esen yelin serin serin akışı
Yıldızları uzatır söğütlerin sularına
Dağ doruğundan inen gün
Canlılara can verir
Gök mavilerinin özgün bakışı
Yağmur yağmur topraklara yürür
Altın sarısı başaklar toprağın aklından geçer
Çalap çalap akan suların yüreği
Ateş güllerinin umudu olur
umuda açılır gözler
yolumuza ışık olur
şırıl şırıl akar ırmak
Sevin çocuklar evreni
Sevsin sizi evren
Düşüncelerin doruğunda umudun ışıkları
İnsanın aklı vatanı olur
Gezinir güneş yüreğimizin ortasında
Alnımızı ak eder elma dalları
Birdenbire akar da çevirir yaşamın düğmesini
Sularla konuşur insan
Balıkların konuştuğu gibi
Umudun aklandığı öğlenlerin çizdiği resim
Elini buldu ellerin o güzelim ongunluğun
Mavileşen erik dalları
Anadolu'nun aklını yaşar.

Memleketim bir sevgidir

Yücelerden getirdiğimiz ışık
Dargın bulutların beyninden geçer
Işıl ışıl pınarların açtığı yoldan
Sevgilerin en büyüğü vatan geçer
Bayrağı kucaklar
Vatanı bekler
Titrek bungun ellerin ışıklara uzanışı
Kör aynaları kırar
Akdağ'ın gölgesi düşer de sulara
Türkülerde durur
“Söğütün erenleri çevirin gidenleri
Ah ne güzel baş bağlıyor
Söğütün güzelleri,
Aldırdın beni
Gül iken soldurdun beni

Söğütün çarşısına gün doğar karşısına
Ah insan hile yapar mı
Kapı bir komşusuna Aldırdın beni
Gül iken soldurdun beni”
Gecenin özünde yanar lambalar
Mum ışığında yıkanan dallarda durur
Acıların tatlıyla bütünleştiği yerde
Düşlerimizle yürüttüğümüz tren
Çankaya'da durur
Tarihsel köprünün üstünden geçerken bile
Sonsuz sevgi sürecinde yurdumu düşünür.
İşte aklığımız
İşte sıcaklığımız
İşte beynimizin güneşi
Yüreğimizin ateşi
İşte aklığımızla arınmış bütün güzelliğiyle Ankara
Açmış anaç ışıklara gözlerini
Uzamış dal boyu başaklar
Tepedeki güneşin sıcaklığında yücelmiş
Bu bizim sevgimiz
güzelliğimiz
iyiliğimiz
Bu bizim yüceliğimiz
onurumuz
gururumuz
Yalap yalap yağan yıldız gibi
Ekin tarlasında giyinen toprağa varan ellerimiz
Beynimize doğan şafağın
Gönlümüzde dalgalanan
bayrağın
sancağın
Yenilenen yaşamın aklı olur.

İyiliğin yüceliğin özü

Gözleri yıkanan çocuklar
Toprağın yıldızlarına varır
Yeşili kucaklar mavilere sarılır
Güneşten alır sevginin
sevilmenin
yücelmenin özünü
Özümüz Anayurd'un aklında akıl
Sözümüz Türkiye'nin beyninde öz olur heey
Yıldız ellerimizi uzattığımız topraklarda
Güneşin kekikleri tatlanır
Gün ışıyan tepelerin doruğundan bir çift göz
Ağrı Dağı'nın yumuşacık belini sarar
Bağların, bahçelerin yemyeşil göğsünde
Isınmış denizin yüreğini kucaklar
Biçilen buğdayın harman harman savruluşunda
Değirmen değirmen dönen umut taşları
Aşımızın simgesi olur.
Yağmuru gözlerimize alıp Samsun'a vardığımızda
Memeleri domurmuş güllerin bahar bahar açılışı
Çocukların güneşle oynadığı gibi
oynadı çiçek
oynadı gönül
oynadı yürek
oynadı akıl
oynadı oynadı ooy
Akşamla özlem duyulan su
Açılan avuçlarda adını yazdı
aşımızda tuzumuzda
ay doğuşunda
güneş yakışında
yüreğimizi dolduran yel
saçlarımızı okşadı.

Özgün görkemli mavilerde durmak ne güzel

Ne güzel dokumuştu dallar özümüzü
Ne güzel filizlemişti akıl yıldızını
Ne güzel büyütmüştü yıldızların ışığını
her açılan elde
her açılan avuçta
otların, çimenlerin yürüyen yüreği
gözlerin mavileri
gönüllere yazılır.
Anadolu'ya gidip gelen tren
Yeşilin gönlünü aşan tren
Özgün görkemli mavilerde duran tren
Dalların ak çiçeklerine yazılır
Umudun tarlası sürülür
Köylerimizin aydınlığında yıkanır gök
Doruklarda büyüyen dağ çiçekleri
Anayud'un güneşi olur.

Nasıl sevmek vatanı

Yağmur doruklardan inip gözlerimizden akar
Islak yatağında gizlenen yıldızlar
Bir çeşmeden bir çeşmeye koşar
Çocuklar büyüttüğümüz elmaların, eriklerin
Kirazların, iğdelerin altında
Anayurd'un gönlünde yaşar
Ekinlerin başı göğe değer
Gün iner doruklardan
Evlerin ışığı olur
Bilim aklın yolunda ışık
Bayrak vatanın can yeleği olur.

Evrenin yüzü ak

Rüzgarların sesini dinlediğimiz akşamlar
Duyduklarımız tepelerin ardında kalır
Otların sararan yüzü
Karanlığın gölgesinden geçer
Taşlar gibi ufalır ufalır
Toz olup evreni dolaşır.

Ne güzel yeşermiş erik dallarının güneşi

Yere düşen ışıkların ışığında aydınlanan evren
Bizim tarlanın göveren ekinlerine ortak olur
İnce ince büyüyen ikindilerin güneşinde insan
Durmadan yağan yağmurun yüreğinden alır aklını
Nar bereketinde yüzen beynimiz
Umudun sofrasına oturmuş çocukların gülü olur
İnsanları onurlandıran nefesimiz
Atatürk'ün gözleriyle bakan gözlerimiz
Yeşermiş erik dallarının
gibi gönlünden
gibi aklından
gibi beyninden geçer
Geçer de akıllanır aklanır aklımız
Sonra Anadolu
Türkiye'min simgesi olur.