Turgut Çakır - Aklı Durduran Şiir

Çanakkale'yi gördüm
O güzel sevimli Çanakkale şimdi destan olmuş
Ne askerler vardı şimdi yoktular
Kimi şehit olacaklar için Fatiha sunar
Kimi de gazi olacakların gözlerinden öper
Şehitler diyarından geçerken top sesleri duydum
şimdi yoktular
Şimdi yağmur içen gözler vardı şimdi Ankara'da
Ne zaman okşasam gözlerini yüreği sislenir
Ne askerler vardı şimdi yoktular
Böyle bir aşk hiç görülmemiştir
Böyle bir savaş zaten görülmedi
Hayır, sanmayın ki savaş olmadı
Yağmur yerine doluya tutulan yiğitler vardı
Birçoğu ceviz büyüklüğünde doludan yaralanmış
korkunç dolu yağmış
Konuşan var, duyan var, gören yok
Ekin tarlaları doluyla kucak kucağa uzanmış
aynı zamanda yolda top sesleri
Hayal dünyasındaydık birer birer unuttuk
mavi gözleri sarı saçları
Çanakkale içinde aynalı çarşı
o eski şarkı dudaklarda
ama söyleyenler yoktu
Yalnızlığın güneşini tuttular kurşun kokan ellerini
O eller ayranla, çayla ekmek yedi bomba sırtında
O kalpler yağmur giydi kurşunlar yağarken
Bomba sırtında ayakları tuzlu suda askerler vardı şimdi zaten yok
Meşelerin altında yatan gözler gemi ışıklarında
Sanki birer yıldızdılar gökyüzünde
Birden yok oldular, nereye gittiler kimse bilmiyor
Böyle bir savaş hiç görülmemiş dünyada
Böyle bir aşk
Böyle bir sevmek
Böyle bir nefes
Böyle bir güneş hiç görülmedi
Yalnız aklı durduran bir şiir vardı
'Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın,
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın,
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.”