Turgut Baki - Yitik Zaman Hikayeleri - VI

gece olup ta
el ayak çekilince

çıkarıp adem giysilerini
hiçliğin hırkasını giyerdi

o ki
harflerin efsununu iyi bilir

billur kağıtların derisine
alemlerden varlığa doğru akan
kelamı nakşederdi

ne rahminde taşımış olan bilirdi bu yönünü
ne yanı başında bulunanlar görürdü

ona bir tek o gecelerde

gümüş kanatları ile
sevgini nuru eşlik ederdi