Turgut Baki - Ve Yokluğun

geçmişin dar kaplılarından süzülerek gelen
biz hiç baharı & baharları yaşayamadık diyen bir melodi
uğuldarken kulaklarımda

işte sonbaharı da
geçtik & geçiyoruz diyen bir nakarat dudaklarım da

oysa ikinci adıdır yağmur gecelerin
senli düşlerin yorgunluğuyla bitap düşmüş günümün üzerine dökülen

rüzgar sa
serin sesli konuğudur
özleminle kavrulmuş yürek evimin

ve yokluğun
uzaklık türküleri tutuşturarak odamın kandillerinde
sensizliğimin ve yalnızlığımın gerçeğini çarpar yüzüme