Turan Özdemir - Mektup

Biliyor musun gülüm,
Bu günlerde yüreğim kabarmakta,
Sel olup taşmak istiyor.
Ha taştı, taşacak...
Ruhum,
Fırtınaya yakalanmış bir gemi misali
Yalpalayıp durmakta.
Ha battı, ha batacak...
Sevdalarım, umutlarım, özlemlerim
Tek tek darağacına dizilmiş
Celladın iskemleye atacağı tekmeyi beklemekte.
O da tekmeyi ha attı, ha atacak...
Hayata zincirle bağlanmışım,
Ayaklarımda prangalar.
Ha koptu, ha kopacak...
Sevişmeler ise şehvetsiz, Artık zevk vermiyor bana...
Oysa ki gülüm,
Yüreğim bir şelale misali,
çağlayıp dururdu...
Ruhum,
Gemini ağzına alarak dört nala kalkmış
Bir doru tay gibi,
Uçsuz bucaksız bayırlarda
Ciğerini patlatırcasına özgürlüğe koşardı...
Bedenim sevdiğimin bedeninde
Volkanlar gibi patlardı...
Oysa ki şimdi gülüm,
Bir anlamsızlıklar okyanusunda yüzüyorum.
Ne zaman yorulup, dibe batarım
Bilemiyorum...