Tuğrul Keskin - Çağıldayan

ÇAĞILDAYAN

Karanlık bir mağarada sanki
Sabahlıyorum her gece
Ölmekten kötü ah, her gece
Düşünmek memleketi uykuda
Uyur uyanık, ama uykuda

Çoğaltan sözler söylesek
Çağıldayan eski zaman şarkıları
Duyulur mu, duyulmaz mı?
Dilimizden düşürmesek hiç
Şarkısını, asi o aşkın şarkısını.

Susmuyorum dipte, kuyuda
Susmuyorum acılar alsın beni
Dilim lal olsun, yansın, lal olsun
Sen uyur uyanıkken, uykudayken
Günlerimiz yürünemezken kirden
Bu karanlık, bu kâbus, bu mağara
Beynimi boşaltıyor günlerinize
Kokuşmuş kusmuk gibi beynim
Boşalıyor, bomboş günlerinize
Ama ne fayda, memleket uykuda

Dinmiyor içimdeki sızı n'apsam
Kahkahalarınız geçiyor kederimden
Fareler gözyaşları içinde geçiyor
Susmuyorum, söylüyorum durmadan
Çağıldayan şarkısını yalnız insanın.

Susmuyorum acıda ve yalnızlıkta
Susmuyorum hiç! Karanlıkta, şerde
Tüten ocağım, hiç sönmeyen lambam
Ah'ım, umutsuzluk içindeki şiirim
Söyleyen ağzı ol! Bu solgun halkın.

Alsancak