İçinde ki varolan kelimelerin renginde, derinliğinde ve değerindesindir.
İçinde ki kelimelerin, cümlesinde bir oluş bütünlüktesindir.
Kelimelerin suskunluğa ulaşır bazen.
Kendi içinden çok renkli bir değere susarsın.
Anlatım duyuşunun ötesidir, öz anlamın içindedir.
Anlayışın ise bir şiirdir başka dilde anlaşılan.
Suskunluğun derinliğini göremezsin ancak duyarsın.
Duyduğunun sesiyle bakarsın.
Baktığında konuşmuyor, anlaşırsın adeta.
Bilmediğin nice renklere ulaşırsın kendi derinliğinden.
Bütünlendiğinde kendi iç sesin bakışına,
yalnızlığın en güzel rengindesindir.
O iç sesin, öz kelimelerindir.
Seni bir cümleye bütünleyen ,
kendine bir d&okunuştur kelimeler.
Anlarsın kelimelerinde rengi vardır.
Anlarsın yüreğin karanlıktayken, harflerde de renk yok.
Aydınlık bakışının yansımasıdır ve içindedir anlamı.
Beyaz sayfalara, gerçeğin renginden ulaşmayı yaşarsın.
Ulaşmanın dışında, kendini yansıttığında rengin sayfana duyuşun yansıdığını anlarsın.
Aşkı yazdığında içinden aşk okunur.
Kelimeler kalpten dokunuştadır.
Ve aşk sadece yaşanışta.
Bizden önce yazılmış yazı gibidir içimize aşk.
Sayfalar gerçeği yaşatır.
Kendini yansıttıkça, sayfalar aşka bulanır.
Aşktır sayfalar ki yansıdıkça sayfalar içimizden aşkla akar. Darmadağın biryerde, diğer tarafta en anlamlı ilahi bir cümle gibidir.
Sayfalarda ki aşktan alıntılarımız,
öz duyuşun ötesinde bir anlamdır.
Derin mana sayfalar,
ve anlayışta şiirdir suskunluğun.
Suskunluktur sayfalar.
Ancak öz duyuşa yansıyan bir ses.
Sustuğunda anlarsın.
Sessizliğin yansıması en derin manadır öz duyuşuna.
Suskunluğun sayfası dile geldiğinde;
kelimelerin rengidir, rengini içinden alan birvaroluş.
Aşktır içimizde ki sayfalar.
Sayfalar yazılmak ister gibi.
Yazılmışça aşkı yaşamak ister gibi.
Yazılmışça okunmak ister gibi sayfa sayfa oluşuma.
Başka oluşuma varolmaya var gibidir aşk.
Kalbinden oluşturduğun ellerine ait d&okunuştasındır.
Her bir kelime duyuşunun sesidir, sessizliktir izlenen.
Kendinden dinlersin esinti ses değil, dokunuş olur.
Yenilenmek hissettikçe ve düşündükçe gülümsersin.
Düşünceler, kelimeler ve aşk akar beyazlıklara.
Anlarsın yaşamanın dışında yazmak; başka bir aşktır.
Kelimeler aşka akmalıydı.
Kendi kelimelerinin derinliğinde oluşup yoğunlaşmaktı yaşam.
Ulaşmaktı kendi doğal renginden tüm renklere ve tüm renklerle buluşmaktı aşk.
Anlarsın kelimelerin rengi vardır.
Aşka yürekten baktığında bir hal aldığında,
yalnızlığını, yalnızlığında kalabalıklaştıran yalnız aşktan çoğalmayı başka anlarsın.
İlahi Aşk&ı yaşadıkça, aşka yürekten dokunmayı yaşarsın.
Kelimeler dokunur içine.
Kelimeler duyuşuna okunur duyuştur.
Öz duyuşta savruluş, kendi içine dokunuşsundur.
İçine işledikçe kelimesizlik, duyuşuna anlam ve renktir kelimeler.
Yüreğinin yansımasından anlarsın.
Yandıkça yüreğin her kelimede aşkla özgürleşirsin.
Daha bir başka aşkla yansırsın aşka.
Kendini yaşadığındır hece hece sözsüz ve kelimesiz.
Bir mevsime iklimdir kelimeler.
Yağmaktır tek taneden bin taneye.
Ulaşıp karışmaktır kelimeler.
Karıştıkça kelimeler tüm renklerde tek renk olarak yansımaktır.
Yüreğinin sayfalarına aşkla bakınca varoluşa bir iz anladığındır.
Anlarsın aşka içimize susuyoruz.
Anlarsın aşkla kendimize akıyoruz.
Sessizliği dinlediğinde kelimelerin yansımasını duyduğunda
Yüreğinde ki sayfada yazılmış kavramların ötesinden aşkı yaşar kelimede ki mana.
Anlam içinden kendini anlarsın.
Mana içinde tek bakıştır herşey.
Herşeyi bakışına bırakırsın.
Aşk kavramı seni aşmıştır,
sen kavramı ise herşeyi aşacaktır anlarsın.
Kelimeler başka bir hayattır.
İçinde bambaşka varolursun ki harflerin seni aştığında anlamlaşırsın.
Yaşanabilecek ve yaşanabilirliliktir kelimeler.
Yaşamanın ötesinde varoluşu öğrenirsin içinde ki cümlede.
Bir sen var yaşanacak, yaşanılası bir duyuş.
Bir sen var sonsuz yaşanılacak.
Bir sen var kelime kelime oluştuğun, olduğun bir noktada.
Kendine dokunmak istediğin sözsüz.
Kendine d&okunduğunda yaşama oluşan.
Bir hayatsın ki kendinden hayata dokunduğun
ve kelimelerin renginde bir varoluştasındır.