Tuba Gürdere - Kelimelerin Özgürlüğü

Oysa yaşamanın dışında ne çok hayatlar vardı ulaşabileceğimiz.
Düşüncemiz değil , yaşadıkça düşüneceğimizdik biz.
Kimine yaşam olurken kayıp zamanın derinliklerinde ,
Yaşam olduklarımızdı çoğu kez zamanda kayıp.
Bildiklerimiz ki ,derinliklerden bildirdiğimiz ve özümüzü sarıyordu düşününce.
Düşünce bazen o ki, kayıp düşünceyle özümüze ulaşıyor susuyorduk derinlemesine.
Sustukça yaşam oluyordu düşünceler.
Yaşam olurken düşünceler bambaşka duyuşlara kalpten ulaşıyorduk.
Kalbinde bir deniz, derya olabilmek nice kimliktir.
Nice çalkantılı bir okyanustur o.
O ki ; dalgalanır , o ki durulur , o ki ulaştırır , kendine ulaşır.
Yoktur kıyılarından başka mekan.
Belki bir sırdır hani o kavuşamayan iki ayrı deniz gibi.
Tutsaktır kendi içine akan ,yinede kanat çırpar özgürlüğe ruhu.
Dalgalandıkça içinden, kuşlardır göğe süzülen.
Bir gül şiiri yazsa denizin içinden şair.
Bir deniz ki gül açar üzerinden kalpler gülümser.
Duyuşun , görüşün öyle derinden.
Kıyıları hep o ayrı sahil birleştiren.
Daha çok ayrıntıda ulaştığın en derin bir anlam.
Ulaştığında anlam ötesi bir mana öz bir yüklem.
Özgürleşmekti varlığımızdan vardığımıza bir varoluş. Yaşayacaklardan önce düşüncedir en gerçekliğin.
Düşüncenin içinde, zamanın ötesinde ve kalbinden.
Tek gözyaşının derinliğinde gülümsersin sessizce.
Sesimiz , geceden bizi bize ileten derinlik.
Bir bakış yüzeyseldir derinlik duyuşundur öncesiz.
Sessizliğin içinden duyulan en belirgin bir akış.
Gerçekliği dilemek , gerçekliğe ulaşmaktır bilmeden.
Kalbimize düşen düşünceler bir yaşamı resmeder.
Sessizlik ses olur , gözyaşı söz , duyuş bir serinlik.
Kelimelerin özgürlüğüdür bizi bizden önce bütünleyen.
Ses bir yankıdır dağılır düşüncenin özüdür söze gelen.
Bir aynadır yansıyan içimizde erişilmez duyuşlar.
Nasıl baktığından çok , asıl görünendir yaşanan.
Bakışımızdır önceden bir ses ve duyulandır görülen.
Sonsuzluğun derinliğinden bir sır aralanır kalbindir ruhun bilir.
Dokunmak yaşamda özüne,bir parça sırrına okunur gibidir.
Kalbin konuştuğu yerde , ne kulak vardır nede göz.
En haklı bir duyumsama olur o ve yaşama sarılışın.
Görebilen için hayat kalbe aynadır.
Kalbinin aynasında sana özel parçalarınla yansırsın içinden.
Gerçekleştiğimizde, kalp dile geldiğinde ,
Tek gerçekliğe gerçekleşmiş olacağız gördüklerimizden.