Tuba Gürdere - Kalpten Yaşatan

Ne kadar görürsen gör.
Ne kadar bilirsen bil.
Ancak duyuşunun görüşünü yaşarsın.
Bir an veya sonsuzca.
Belki bir anlık bilgi sonsuz ruhun ilmi
Belki görüşün, bakışında anlatım yaşam olan.
Belki buyüzden bizi içimizden, içten görüşümüz.
Yaşama bakışımız içtenliğimizin iç süzülümü.
Kelimeler iç sezgi varolmaya tamamlanan.
Bakışımızın ayrıntısında söylenmiş,
bir görüş olmaktan öte duyumsanmaya ait.
Kendimiz gibi kapattığımızda gözlerimizi,
tüm evren gecede,gece içimizde
Derin duyumsayış herşeyin üstünde
Düşüncenin düşünceye yansıması
Ve işler gibi sözlerimizi hece hece
Belki gözden düşer gibi ancak özden hiç düşmeden
Oysa düşmediğin için özünden,
kelimeleri gözlüyor duyuşumuz.
Belki buyüzden yaşam söz oluyor bakışımıza
Belkide bilginin ötesinde
Görüşüne yabancı olmayan bir bakış Kendini bildiğinden öte bilmek,bilginin dışında
Veya sezebilmek şimdiden
Şimdinin bilinmezliği gibi nedensiz.
Ancak duyuşunun görüşüne yansımak
Zamana bütünlenmek bir an oluyor
duyumsamak sonsuzca
Zamana bütünlenmek bir bakış açısı kadar derin
Ve bir an gözyummak kadar kendine karanlık
Veya ne yöne baktığını bilmeden,
varolan sonsuz bir yön görüşünün içine işleyen.
Gözünü yaşama açtığında tüm doğmalara inat,
bir gün doğumuna şahit bakışın seninle varolan.
Yada bakışından doğan,günbatımındaki yenilik.
Aydınlığın içine süzülmesi,karanlığın izindeki gizden izlenim
Nice düşüncenin gerçekliğinde yaşam beliren resim
Zaman hecesiz
Kelimenin zamanı en gerçek an, sesin bir adım öte
Düşüncede zamanın izi
ne ilk nede son sonsuzluk.
Belkide duyuşumuzun görüşü yaşıyordur,
Hiçbirşeyi görmeksizin en gerçekliği kalpten yaşatan.