Kendimizi daima bir kaç cümlede sınırlarız.
Çünkü birin üstüne sayı değerinde harf bindirirsek, birliğin değeri ve sınırsızlığı anlaşılamaz.
Öyleyse bizim için sınır nedir? Yalnızca başlangıç.
Sınırsızlık ise o başlangıcı olmayan gerçek sonsuzluk.
Ve sonsuzluk kelimede sınırsızlaşamaz.
Kelimenin sınırı algıya kadardır. Algı ise mürekkebin kendisi.
Öyleyse bazen içimizde beliren veya henüz yazılmamış yada sadece tek bir damladadır kalbe düşen hüküm.