Tuba Gürdere - Hissedilen Tebessüm

Sen büyüsende çocukluğunun ağacı hiç değişmez ki.
Değişmez karşıki dağdan süzülen nehir.
Değişmez gökyüzü,anlaşılmaz iz.
Sen değişmedikçe hiçbirşey değişmez.
Ağaç ve iklim senin için var.
Gülümseyerek koparabilmeli yine dalından meyveyi.
Biliyorum herşey tadında güzel.
Bir tad için, tadta yine senin için var.
Yaşamın renkleriyle oynarken,
başka bir ahenk yüklemekti bir güne bayram.
Ve büyümekti içimizi saran gökkuşağı düşüncelerde rengarenk. Senindi, benimdi, onundu, bizimdi diyebilmek.
İzlerken paylaşabilmekti gözlerde ki coşkuyu.
Yaşam nice bayramlarda saklıydı,
bir bayram öncesi saymadan yaşımızı.
Ulaştıkça hissedilen tebessüm;
sevdiklerimize yürekten
huzurla sevgi ve barışla sarılmanın adıydı bayram.
Hani bir an dokunduğunda varlığına,
içinden güzel düşünceyi duyar gibi
dokunduğunda çocukluğuna
ve içinde ki çocukluğu yaşatanların içten gülümsemesiydi bayram.