Tuba Gürdere - Edebiyat

Kalbin edebi sükûttur.
Buyüzden daima en derin ses suskunluğumuz.
Buyüzden daima en derin dokunuş duyuşumuz.
Buyüzden daima sonsuzluğu iç ses soluduğumuz.
Buyüzden daima kendimizi sözsüz bir özle okuduğumuz.
Buyüzden daima kendimize içten dokunduğumuz.
Edebimizden daima kendi edebiyatımız.
Bir sayfanın iç bölümüdür açıklanacak en son nokta oluşumumuz.
Edebi sükutsa kalbin değeri, ebedi bir duyuşu olmalı edebiyatımızın kendimize kendimizden okunduğumuz.