Tuba Gürdere - Düşündükçe

Herşeyde ve herşeyden önce kendimizi affetmeli.
Daima yaşayacak olanı ve yaşam olan herşeyi.
Gülün dikeni var diye gül kokusundan geçer mi ki?
O acıyla sevgiye,güzelliğe,birliğe semboldür.
En gerçeklik yürekten gülümseyebilmektir.
Ve gülümsetebilmek kendi içinden.
Daima varolandır gerçek sevgi.
Sevginin adı olabilmek,
En derin duyuştan kendimize varabilmektir.
Tükenmişliğin içinde, bakışınla sevgi doğar.
Gülümseyiş yansır ki;
Yansımanın yankısıdır o kendine dokunuşun.
Yaşadığımız ve yaşanacak herşey İlahi taktiri zaman gibi.
En gerçeklik ulaşabildiğimiz daima kendimiz.


Varlığımız daima yokluğa aittir.
Her varolan yokluktan daima varolur gibi.
Yaşamın içinden en gerçek ulaşandır düşünce.
Düşünce var olan en gerçek yokluktur.
Var olduğunda düşünceler, varlığındır içinden gerçekleşen.
Mutluluk yokluktur.
Buyüzden varlığımızdır onu vareden.
Hüzün daima varolandır.
Varlığımızdır bir hüznün içinden mutluluklara ulaşan.
Varolan sonsuzluğu dinleriz içimizden.
Kalbimizle duyarız varoluşun yokluktaki izlerini.
İzlersin varlığını,varlığın en derin yokluktur en var olana.
Bazen yoksun kalırsın varlığına.
Bazen varlığına varsayımlar katarsın.
Varlığı bildirenden içine sonsuz bir varoluş,
Bir varış eklersin varoluştan öte.
Yokluğumuzdur bizi bize ulaştıran.
Düşüncenin düşünceye değil,
Düşüncenin kalbe değdiği yer varolmak.
Kendine sarılmak hayata sarılmaktır.
Yokluktan varlığına sarıldığında ulaşırsın bir varış yaşama.
Var olmak ve varmak gerçekliği yaşamaktır.
O varoluş öz benliktir vardığın.
Daima gerçeklik yansır.
Daima gerçek sevgiye ulaşılır.

Gülümsemek, içine yolculuktur yürümelisin. Tek bir varış, varabileceğin tek yer kalbine sarılışındır.
Daima hissetmiş gibi yazarız.
Yaşanacak gibidir bilmeden.
Bazen yaşamış gibi, bazen sonsuz yaşanacak gibi.
Anlarsın ki yazdıkça ulaşıyorsun kendine.
Kendini okudukça duyuyorsun.
Bir dokunuş, bin duyuş oluyorsun.
Hissettiklerin daima sen,seni sana ulaştıran gibi.
Kendi içinden ulaşır gibi bir varoluş.
En gerçekliğimize ulaşabilmek için bir d&okunuş.
Sözler bir zaman aralığı süresiz.
Ulaşmadan ulaşacak gibi yazarak.
Ulaştığımızda duyduklarımızı hissediyoruz.
Anlarsın ki hayat kendi içinden ulaştırandır aslına.
Daima varolan sevginin gerçekliğinden oluşursun içine.
Olmak bir an, oluşmak zamanladır.
Yürekten baktığın yönde daima en gerçeklik yaşanır.
İnancının sonsuzluğudur kendini duyuşun.
Düşüncenin içinden ulaşılan sevgi en gerçekliktir.
Gerçekliğin ise bir düşünce kalbe.
Düşüncenin içinden ulaşılan en gerçekliktir kendine dokunuş.
En gerçek duyuştadır yaşamak içimizde.
Buyüzden en gerçekler dokunur içimize.
İçimizden yansır daima en gerçek duyuş.
Ve duyabildiğimiz kadar kendimizi kalbimizin içinden.

Şair şiire düşüncedir, şiir ise en gerçekliğe.
Ansızın derinden bir düşünce içine düşer.
Öyle bir aşk ki yaşamak, bazen düş biz hayatın içinden.
Bazen hayat tamamen bir düş, düşüncelerden.
En gerçek dokunuşun içinden varoluyor en büyük düş.
Yaşamak oluyor hayat düşüncelerimizden.
Düşüncenin özüdür seninle varolan.
Sadece düşünce var ve tek.
Ve düşündükçe sen varsın.
Şimdi yaşamak, kendi gerçekliğindir.
Daima gerçekleşmek adına,
Bazen en gerçek duyuşundur görüşün.
Ve, en aydınlık zamanda hissedilir düşüncenin yansıması.
Düşünceyle aydınlanırsın daima.
Anlarsın ki düşüncelerin aydınlıktır hayatın içinde.
En kutsal söz, varlıktır ki içinden varolmak için gerçekleşirsin.