Geceler sabaha vardı mı bilmiyorum
Ama bildiğim şu ki
Ben sana varamadım bir tanem
.....
Oysa papatya tarlalarında
Ne de güzel hayaller kurmuştuk
Seninle gelecek planlarımızı yapıp
Ahşap evler bile inşaa etmiştik
İçine sedirler yerleştirip
O sedirlerde sevişmiştik seninle
Üst katı misafirlerimize ayırıp
Banyoyu ortak kullanırız demiştik
.....
Öğrettiğim onca güzel şey gibi
Yemek yapmayı da öğretecektim sana
Ama bulaşık illaki senin olacaktı
.....
Varamadım bir tanem
Ben sana varamadım
Yazıklar olsun ki şu nefsime
Bir türlü kenara atamadım
Ekabirlik ettim de seni üzüp
Kendim mutlu oldum hep
Ki böyle sanırken kendimi
Meğerse ikimiz de acı çekiyormuşuz
Sen bana, ben sana uzaktan bakıp
Eski günleri anıyormuşuz
.....
Ilık nefesine yüklenmiş
Sıcaklığınla paketlenmiş
Duygu yüklü haberlerini alırken her hafta sonu
Kendimden haber vermeme gaddarlığını
Sesimden bile seni mahrum etme küstahlığını
Gösteririken ben, kendini mecnun sanan
Aslında rezil bir insan
.....
Geceler sabaha vardı mı bilmiyorum
Ama bildiğim şu ki
Ben sana varamadım bir tanem
.....