Korkmuyordu kimse yaşamaktan..
Adımlar titretiyor toprağı sallanıyor kök salmış ağaçlar
Kimse konuşmuyor ateşte yanan gözler bile
Dua okumasını bilen varmı diye sordular yalvaramadılar tanrıya
Sustu konuşan yalnızlıklar küçük adamların büyük adımlarında
Yinede korkmuyordu kimse yaşamaktan
Işıklar kayıktı,gözlerim ölmüştü,düşünmek yoktu,kimse kalbim ağrıyordu,hissettiğim tek acımdı…