Taylan Gökhan Gök - Bir Yığın Manzara

Bir yığın manzara
bir yığın manzara gözümün önüne sıkışmış akıbetimi sorgularım bu değildi oysa eserim
tanıdık korkular eylem hazırlığında işi şova dökmüş aşk peki bu neyin gövde gösterisi
bilirmisin bu şehirde hangi köhne kuytularda inci taneleri dökülüyor yerlere şimdi?
ve bilirmisin kaç milyon tane güzel metobolizma bu karmaşada kendini kaybetmiş,yoketmiş
hakkını alıp gidememişlere zulmetmiş adalet,teşbihleri hataya düşmüş gözlerimin
bir sen daha olmayan bu dünyada onlarca ben varettin sen sevgilerinde,hepsi sürrealmiş
şimdi adımı sil düşündüğün yerlerden çıkıp gittiğim bu zaman diliminin meçhul geleceğinden
ince çizgisindeyim dengemin bir yanım hazırlıksız deprem çöküntüsü bir yanım herkes kadar umutlu
ben yalvaramadım sesimle telleri bozuktu ve gereksizdi söylemler duygu organları aldırılmıştı
manşettim ama okunmadım hiç tiraji komik gazetelerde sonra gülündüm halime anonslarda bulunamamıştı ağlayanım
havada kar kokusu vardı içimde garip bir kimsesizlik voltalanıyordu yat saatlerinde boş koridorlarımda
kızamadım yinede sinir sistemim müsait değildi bünyem kaldırmamıştı isyanı eller duadaydı son gördüğümde..