Tarık Tan - Eyvallah

Elimde küçük çıkın
Az katık, bir dilimden bayat ekmek
Dudağımda hüzzam ıslık
Rüzgârla karışık.

Adımlarım bacaklarıma sırnaşık
Yalpalıyor geriye,
Ardıma bakıyorum zifir karanlık.

Yıldızlar düşmüş çamura
Mum dibi gibi gölgesi ışıksız.

Yaldızdanmış
Cevher sandım
Gökyüzü damladı boyası çıktı.

Yakışır mı aleimi sema ya
Bir sürü sahte boya
Hava dediğin kaypak
Hava dediğin oynak

Bak esti işte
Güneyden deli poyraz
Kopardı yağmurları akıttı makyajları.

Dilim damağımda bakıyorum yarına
Dostum ben kiminle varacağım şu dağa Zirvesinde kar var diyordun
Duvak gibi bembeyaz

Eritti güneş
Nehre kattı
İşte gör denizde bulandı.

Şimdi sahte hasret türküleri ile kandırma beni
Vur tezeneyi bam teline mertçe
Özgür türküler söyle gözlerime dikine dikine

Anlarım seni,
Güvercin kanadına meyil edişini
Uçmaksa özlemin gökyüzünde masmavi
Labirentlerde boşuna boğma beni.

De ki artık topla heybene şiirleri
Az katık, bir parça ekmeği
Vur sırtına kaybettiğin düşleri
İzle çoban kavalından hüzzam nameyi,

Olmasa da dağda kar taneleri
Düş yollara hadi...

Giderim,
Gidenlerin ardından
Eyvallah...