Taner Akıncı - Med Cezir

senden dolayı bir cariye eziyor yüreğimi
ruhumda mayalanan yüzyıllık bir çığlık

her sabah intihar ettiğim ağacın dalıyım
bir dolu ölüm birikiyor dilimde

senden dolayı dizlerim kan revan
korkmuyorum acının kasvetli ışığından

çukura kaçmış gözleri oluyorum bir çocuğun
gözbebekleri bir martıyı vuran

senden dolayı seviyorum ellerini
dünyanın olası yükünü yüreğime savuran rüzgarın

bir hayalete yataklık ediyorum eş zamanlı ''olmak ya da olmamak''eğrisinde

senden dolayı deniz kuduruyor bedenimde
bir batık çiziyor rotasını derine

önce yangın oluyorum kızıl kıyamet
sonra kadın peçeli yalnızlıklarda

insan dokuyorum tezgahlarda
ortaçağda yakılan cadılara ağıt

her fısıltınla karanlık ayılıyor
dirim ve kan renginde

her dokunuşunda
papatya tarlasının izleri'