Algım kanıyor bu eylül akşamında
Kavgalar içinde ürperen aşklar
Savaşlar içinde pişmanlıklar saklıyorum
Şaşkınım
Yılgınım bu rus ruletinde
Seni özlemiyorum aslında
Sokaklarımdan kanatları yırtık kuşlar geçiyor
Gagalarında ışıklı yavan hayatlar
Dillenen ömrümle buluşuyor
Algım kanıyor bu eylül akşamında
Yarım kalmış devrimlerim isyanda
Dilimde yeşil bir ölüm seğiriyor
Şehir dolanıyor gövdeme
Ellerim eylül olup kopuyor
Gözlerim ona keza
Seni özlemiyorum aslında
Köprü altı çocukları
Dokunup geçiyor yalnızlığıma
Algım kanıyor bu eylül akşamında
Eylül akşamlardan geçiyor
Bir yanı eksik benlikler
Bir yanı çarpılmış yaşamlara değiyor
Gerçek mi tüm olan biten
Gel hadi algımın kanamalı hasadına
İçelim bu kekre bilinmezliği
Seni özlediğim filan da yok
Ellerimi tut
Çekip gitmek yok ama
Ölmek hele hiç
Korkma
Sadece algım kanıyor
Akşamlardan geçerken eylül