Talip Işık - Yüzümün Ak Sayfaları

I

yağmur altın kaselerle giriyor bahçemize
çocuklar saçlarını tarıyorlar yağmurların
uzayan bir mevsim oluyor kalbim
dağların kar türkülerine

kuşların kanatlarına vuruyor
şiirin gölgesi
ve alnımın kovuğundan
doğuyor güneş

çiçekler
güneş sarısı deniz
lambalar parlayan gözleridir akşamın
hüzün gül gibi geliyor
kuşlar daha bir doru
giriyor şiire
gökyüzü dalgalı bir çocuk

II

ay kristal kadehlerde göz yaşı
ırmaklar denize uzanan bir ceset ayrılık ölüme daha yakın
uzat ellerini
ve ruhunu yasla şiire

şimdi ölüler giriyor kanıma
üşüyorum
esriyen suratını emiyor kumsalların

III

her akşam kanayan bir yanı vardır şiirin
öp ve yüzümün ak sayfalarını çevir
yaban atlarını sür sonra
dudakları albenili
gülleri de

IV

gözlerim iri tutuyor
mor ay kıpırtılarını
aşk gecelerini ölülerin
yüreğim sarsıyor

Talip Işık