Aralık'ta Bir Ezgi
ARALIK'TA BİR EZGİ
Talip IŞIK
çılgın bir adam geçiyor mevsimlerden
kahverengi odalarımız atlas ipekten
savaşlarda yitirdiğimiz oyuncaklarımız
bilmem kaçıncı uykulardan
geçiyor bu çocuklar
kaçıncı savaşın baharından
yalın bir rüzgar esiyor şimdi
beyaz bir tül süslüyor umutlarımızı
kınalı saçlarıyla uyanıyor ırmaklar
beyaz bir güvercin bize doğru uçuyor
yürüdükçe büyüyor hüzünlerimiz
ellerim üşüyor.. gözlerim üşüyor..
bir ses seni çağırıyor anne
bu adamlar çılgın birer çocuk
ateşe veriyorlar dağları ovaları
kırılıp dağılıyor umutlarımız
son bir söz son bir mısra
seni çağırıyor anne
ve aylardan aralık
her şey ama her şey
sarıya çalıyor..