Sürüklenip gidiyorum, hayat içerisinde
Ne yapaçağımı, bilmeden bakınıyorum, uzaklara
Gecmişe dönme imkanım olsaydı, ömrümden
Bazı fırsatları, değerlendirmek isterdim...
Bu hayat,bana artık sıkıcı gelmekte. Yaptığım hiç birşey beni mutlu etmiyor. Evet çabalıyorum ama yeterli bir şekilde değil. Bir hamallık çöktü üstüme. Hayata sarılmak istiyorum ama yapmak içimden gelmiyor. Eskisi gibi tekrardan sessizliğime girmek, kendi kendimi onarma çalışıyorum. Beni şu dünyada gerçekten anlayan birisi çıkmadı, galiba öyle gözüküyor ki çıkmayacak...
Sıkıldım hayatımdan sıkıldım. Yaptığım herşey ama herşey boş artık. Amacım yok, kalmadı. Bu hayatımın sonu nereye gidecek, bilmiyorum ama allahtan hayırlısı. Şu dünyada adam akıllı, arkadaşım bile kalmadı. Hepsi kendi hayatlarını bir şekilde yola koydu ama ben boş hayaller peşinde çalkalanıp duruyorum. Psikolojim artık beni derinlerden etkiliyor...