Şükrü Yıldız - Öp Cehennem Olayım

Suyun suyla seviştiği gecedeyim
Başım hafif ağrısı var
Koynumda sen varsın
Aklımda sen varsın
Yolumda sen varsın

Şimdi yapraklarını döküyor
Sonbahar geldi
Bilinen bir alışkanlık gibi
Canım acıyor
Seni sevdiğim gibi
Nerede o şehri yakan ateş
Nerede kaldı sessizliğin tadını bilen gülüşün

Yapraklar neden sarı
Yeşil mi güzeldi?
Sarı mı?
Kim benden önce yeşildi
Kim benden sonra sarı
Rengini kaybetmiş mekanların ürkek kuşu
Kanadında hangi renk var

Iraktan mı geldin,
Gökkuşağının altından mı geçtin Koynumdaki yara senin mi?
Gurbetteki ölüm benim mi?
Suç senin midir?
Benim midir?

Gel günaha girelim
Koynunda bir Ferhat, bir Mecnun olayım
Kara ordularla
Geçmiş zaman cadılarıyla harbe durayım
Senle olayım
Öyle öleyim

Tanrılar kıskansın seni
Ben seni kıskanırım kendimden
Öp cehennem olayım
Ateş olup yanayım
Yanıp da, sende sen olayım
Bırak artık beni
Edepsizliğin koynunda yüzeyim
Nerde isem orada durayım
Ölüm şeridinden geçip
Gözlerinde tanrı olayım
Öp hadi beni
Cehennem olayım, yanayım.