Songül Özel - Serzeniş

Ah gönlüm, canım kalbim
Heder oldun bu dünyayı kurtarmak için.
Sanki sen mi kurtaracaktın,
Sanki sen mi zalimlere dur diyecektin
Sanki sen mi kıyıya vuran insanlığı diriltecektin?

Ah gönlüm.
Ah kalbim.
Yüreğimde öyle kırılmalar
Öyle haykırışlar var ki
Kör kuyuya dökecek…
Yusuf misali bir kör, karanlık kuyudayım
Eyüp misali, bekleyişim var
Kaybolan insanlığı bekliyorum
Bir deniz kenarında
Başım açık yalın ayak, ümitsizce
Her gece kabuslarla
Depremler yüreğimde ölçülemez şiddette
Depremler…
Ah bu depremler,
Zalimlerin yüreklerinde de olsa ey Allahım!
Öyle sarsılsa ki yürekleri onların
Kimseye zulmedecek dermanı
Ve fermanı bulamasalar
Biz böyle değildik aslında
Ümmet-i Muhammed böyle değildi
Resul demedi miydi birlik olun, beraber olun
Bir müslümanın canı yansa
Yüreğimizde duyardık acısını
Hep beraber üzülmüyor muyduk
Ağlayarak.
Ne oldu bize ya Resul,
Ne had bilmez, söz dinlemez olduk böyle?
Kıyıya vuran insanlık
Neden kalplere yerleşmedi ki…
Dile vuran Müslümanlık
Neden gönüllere yerleşmedi ki…

Ey aşk,
Gönlümüzü terk edeli sen
İnsanlığımızdan çıktık.
Ey iman
Gönlümüzü terk edeli sen
Müslümanlığımızdan çıktık.
Yardım et ya Rab,
Yardım et ya Rab!