Songül Özel - Gözlerin

Gözlerimi gözlerine esir ettim ilk önce
masum bir köle ürkekliğiyle.
Mahpusum, korkuya pusu kuran gözlerim zincire vurulmuş.
Dalmış gitmiş yüreğim ızdıraplara.

Yalnızım, avutacak bir şey yok
bu zifiri zindanda,
yüreğimi gömmüşüm hayatın matemli evine.
Tek bir canan var sana aşık
Kalbinin süveydası gözlerim.

Tatlı bir zehir şimdi bana
sevdiğini hatırlatan sözlerin.
En tatlısından bir zehir. Girdabına yuvarlanan bir damlayım gözlerinde artık
Karadelik olmuş bana kalbin
Kaybolmuşum gecede ansızın
İçinde hayat bulur belki
aşkına can veren gözlerim.
Tene karışır belki kan olur damar damar.

Büyülü bir yalnızlıktı belki benimki
Haykırış bahçesinde sükuta dalan bir çığlık
Gönlümde aşkın ayak sesleri
Ey beni bende benimle eriten sevgili,
kaderim ol.
Tutuşsun çağlayan ırmaklarım ve
Kalbinin süveydası gözlerim.