Pencere kenarına
Bakışı düşer
buğulu bir yalnızlığın
Baktığı kadar görünmez
Boş bir resme dizilircesine
Tüm objeler
Yüzüne dokunsan
Göz ucuyla
Devrildi devrilecekler
Oysa yüzünde
Hiç yalnız kalamaz bakış
Kah bir kahkül düşer zamandan kısaca
Kah uçları düşer uzamış saatlere bakarca
Sen gidişleri hepsinden başka
Yüzüne bakamadığım ben resminden uzaklaşırca