Songül Biltekin - Aynı

Sonra anladım yine aynıydı herşey
Aynı pencereden bakıyordun
Neyse panjurlarını indirdim zamanın
Görmüyorum anlık kendine vuran bakışları
Bu bir manzarayı uzaktan resmetmek gibi
Ve resmedilmiş bir tabloya sonradan sığmak ister misali
Yok sığıntı yalnızlığın kalabalık sesinden uzak
Kalbimin adasına batık deniz hikayeleri vuruyor
Bir sandalda özgürlük kürek sallıyor
Parangalarını kırmış mahkum kadar
Özgür dalgalanıyor deniz
Kaptanın seyir defteri
Bugün aynı olan ne varsa Havası bozuk dalgalar kadar
Çeker kendine gövdemi diyor
Her sözünü okurdumda hava durumu gibi
Bu deniz bakışın sanki
Dünle aynı değil gibi
Mavi çökmüş pencerene
Buğulanmış camlarında
Sis var yine
Pencereni aç
Rüzgarı dinle
Fark yoksa bestede
Kalbin uyamamıştır müziğin sesine