Sinan Oğuzhan - Azrail

Ne insafsızdı zülüflerin
Dalgalanırken rüzgârda
Tel tel olurdu arzularım
Kapılır giderdi peşinden

Dokunmak isterdim yürekten
Kalem kıskanan kaşlarına
Dizilir giderdi yüreğim
Her çizgide her dikilişinde

Öperek kaybetmek isterdim
Hurilerden miras burnunu İhtirasla kıvrılırken gamzeler
Yıkılırdım tükenmiş bitmiş

Ölmezdim yemeden içmeden
Öperken şekerpare dudakları
Ballanırdı daha da gülümserken
Alev alır kül olurdum tadında

Ya bakışların. Ah onlar!
Sarhoş aynası olmuştum
Her nazarında bin parça
Her nazarında sırlar kaplı