Sinan Oğuzhan - Anadolu

Sere serpesin üç kıtanın ortasında
Bilge başın Avrupa'da, Tuna 'da
Baharat kokan ipek bacakların Asya'da
Yüzünde Karadeniz'in hırçınlığı
Akdeniz'in sıcaklığı vardı sırtında
Altın sarı başını gömmüştün Ankara'ya

Kimler göz dikmedi sana kimler.
Moskof sarılacaktı sıcak ak sırtına,
El attı durmadan apış arana,
Neslimin kökeni Kafkaslara.
Arap'ın Ermeni'nin gözü vardı,
Gün hazinesi ipek bacaklarında.
Rum'un gözü zaten yavru vatanda.

Avrupalı da dayanamazdı sana,
Hastaydı o güzelim İstanbul dudaklara,
Sarılmak istediler uzandılar boğazlara.
Onları da Atam kovdu yılmadı,
Geldikleri gibi gittiler analarına.

Ya biz durduk mu güzelim Anadolu,
Geldik mi hırslarımızla iktidara,
Sattık Türklüğümüzü üç beş dolara.

Ya Arap'ın uşakları ya onlar,
Yaşasa Atam kaçacaklardı. Din elden gidiyor diye diye,
İlkin ihanet ettiler Misak-ı Milliye.

Bitmedi oyunlar modayı yutturdular,
Seni baştan aşağı ulu orta soydular.
Bir türlü yakışmadı Fransız'ın ruju,
Gâvurun yarım yamalak ipten donu,
Arap'ınsa kara çarşaf oyunu.

Sağ sol diye böldüler bizi ikiye,
Beyaz Türk kara Kürt diye diye,
Kırdırdılar aslında Türk'ü Türk'e.

Gizlice paylaştılar, yıllarca oynaştılar,
Verdiler batıyı Hıristiyan Bizans'a,
Karadeniz ‘i Rum Pontus Cemiyetine,
Doğuyu kahpelikle Ermenilere,
Güneydoğuyu Fransız uşaklarına.

Sana basma yakışırdı, elinden çıkma
Ellerine kınalar yakışırdı kınalarda
Ak yazmalar yakışırdı güneş alnına
Sana akıl yakışırdı hakan otağında
Âlimler çıkarmak yakışırdı ilim ocağına
En çok Mustafalar doğurmak yakışırdı
Bire bin kahpe soysuz hainlere karşı.