Sinan Karakaş - Ah Babacığım

Ah babacığım,
Çekip gitmenin sırası mıydı?
Sırası mıydı beni yalnız bırakmanın,
Beni sensiz bırakmanın,
Nasıl kıydın bana,
Nasıl kopabildin benden,
Beni sensiz bıraktın,
Beni öksüz bıraktın,
Beni kimsesiz bıraktın,
Nasıl gidebildin,
Bilmez misin?
Nasıl bilmezsin,
Sen benden daha iyi bilirsin,
Babasızlığın ne olduğunu,
Sen de yaşamıştın yıllar önce babasızlığı,
Hani ya anlatırdın bize,
Babam ben on iki yaşındayken öldü diye,
Biz anlamazdık seni,
Senin çektiğini,
Büyümüşsün ya,
Biz de yokluğun,
Babasızlığın ne olduğunu,
Hele babasızlığın zorluğunu bilmezdik,
Şimdi sen yoksun babacığım,
Sen mi yoksun ben mi yokum bilemiyorum,
Çünkü ben de kendimi kaybettim,
Varken içimizdeydin,
Dolaşıyorken bilemezdik bir gün çekip gideceğini,
Varlığının anlamını bilmezdik,
Bir bütün gibiydik,
Bir bütünün parçalanacağını düşünemezdik,
Düşünmezdik ki bir gün çekip gideceksin,
Biz bu kadar yokluğunu fark edeceğimizi bilemiyorduk,
Şimdi kendimi okyanusa düşmüş gibi görüyorum,
Boğuldum boğulacağım,
Ruhumuza işlemişsin,
Ruhumuzu da alıp gittin,
Babacığım,
Hayalet gibi dolaşıyorum,
Biri baba desem içim kaynıyor,
Yaşlar gözlerimden düştü düşecek,
Sürekli buğulanıyor gözlerim,
Her nereye baksam, senin yokluğunu hissediyorum,
Her nefes alışımda sensizliği soluyorum,
Sen olmayınca nefes bile alamıyorum,
Tıkanıyorum,
Biliyorum geri dönüşü olmayan bir yoldasın,
Biliyorum ki bir daha seni göremeyeceğim,
Tamam, tamam da ben sensiz nasıl yaşayacağım,
Bana her şeyi öğrettin,
Sensiz nasıl yaşayabileceğimi de öğretseydin,
Ben yokmuşum diye hareket edin derdin,
Umursamazdık,
Nasıl onsuz olabiliriz derdik,
Kendi ayaklarınızın üstünde durmasını öğrenin derdin,
Biz anlamazdık, Niçin böyle söylerdin diye,
Babamız işini bize mi yaptırmak istiyor derdik,
Ama baba böyle olmadı ki,
Ben hiç sevmedim bu hareketini,
Bu gitmelerin yakışık aldı mı,
Hani sen bizi çok severdin,
Hani bizim için canını bile verirdin,
Ben bu gitmeleri sevmedim,
Kabul etmiyorum,
Razı değilim gitmene,
Babacığım,
Bilsen aha şuramda bir yumruk gibi hasretin yakıyor yüreğimi,
Dayanamıyorum acına,
Yokluğuna,
Okuldan seni çağırmışlar,
Veli toplantısı olacakmış,
Babana da söyle dediler,
Selamı vardı sınıf öğretmenimin,
Şimdi kim gidecek babacığım,
Kim öğrenecek durumumu,
Annem mi gitsin,
Okul gezisi için babandan izin al dedi hocalarımız,
İzin verir misin baba,
Şimdi ben kimden izin alacağım,
Şimdi kim bana aman ha oğlum dikkat et,
Seni çok seviyoruz diyecek,
Kim gelecek hocamı tembihleyecek,
Oğluma dikkat edin diyecek.
Ah babacığım ah,
Ağlamak istiyorum,
Hem de nasıl ağlamak,
Vücudumdaki suların gözyaşı olarak akmasını istiyorum.
Dün berberin önünden geçmiştim,
Seni sordu berber,
Baban nerede, gelmiyor artık dedi,
Benimde saçlarım uzamış,
Beni sen götürürdün berbere,
Şimdi ben nasıl gideceğim sensiz,
Berberin sorusuna cevap veremedim,
Gözyaşlarım kendiliğinden aktı,
Baba kelimesi yetiyor artık ağlamam için,
Gözyaşı dökmem için,
Sen ellisinde bile baban için ağlıyordun,
Ah babacığım diyordun,
Biz seni anlamıyorduk,
Ah baba ah,
Bize öyle anlattın ki,
Şimdi her ağlayanı anlıyorum,
Keşkeler sonuç vermiyor babacığım,
Ne yapayım içim yanıyor,
Ateşin üzerinde kaynayan kazan gibi yüreğim,
Seni özlüyorum,
Seni istiyorum,
Seni şimdi daha çok seviyorum.
Canım babacığım.