Efem gelir başında sarı yazması,
Duramamış karşısında yunan bozması,
Çelemez aklını elin yosması,
Sen yürü be ince efem namında yürür.
İnce Efem yürür bakmaz ardına,
Adamış kendini halkın derdine,
Efem yemin etmiş kendi kendine,
Acep hangi namert karşında durur.
Benim efem çıkmaz öyle dağlara,
Vatanı yem etmez itlere, çakallara,
Sana karşı olanın, ben şaşarım aklına,
Cesaret edipte seni kim vurur.
Sorulursa ince efem, bu zamanın efesidir,
Halkının yanında, mazlumların sesidir,
Kuvayi Milliye'nin Kütahya şubesidir,
Uzak değildir efem, efemi arayan bulur.