Shakespeare - 82. Sone

Evet biliyorum, Esin Perimle evli değildin;
Çok doğal, onurum lekelenir diye korkmaman;
Şairlerin, konu aldıkları o güzel insan için,
Düzdükleri övgüleri okuyup, her kitabı kutsaman.
Yüzünle olduğu gibi aklınla da öyle güzelsin ki;
Görünce övgülerimin ne denli yetersiz kaldığını,
Sen de ister istemez her yerde arıyorsun belli,
Her an kendini aşan çağın daha taze bir damgasını.
Ara elbette sevdiğim, ama sonunda herkes görecek,
Zorlama yakıştırmalar, süslü deyişler değil,
Yalın sözlerle doğruyu söyleyen dostun olacak,
Gerçek güzelliğini dile getiren, bunu bil.

Kansız yanaklara kan gerektiğinde belki işe yarar,
Bunların kaba ressamlığı, ama sende uygunsuz kaçar.