Shakespeare - 135. Sone

Kimi insan dilek tutar, ama sen alırsın istediğini;
Öyle bir alırsın ki hem de, istediğinden çok öte;
Yeterinden fazlası benim işte, başının derdi;
İsteyip de aldığın her şeye kendimi ekledim bir de.
İzin ver de ne olur, o geniş, oylumlu iradene,
Benim istediğim de şöyle bir sokuluversin bir kere;
Başkalarının isteğine kibarca evet derken öyle,
Bilmem neden yüz çeviriyorsun hep benimkine?
Denizin de suyu boldur ama, hiç hayır demez yağmura;
Çok gelecek diye düşünmeden, deposuna ekler durur;
Yetti aldığın artık belki, ama hayır deme fazlasına;
Bir de benden eklersen, servetin daha da büyür.

İnsafsızlık edip öldürme hevesini isteklilerin;
Hem, gel istersen ben tutayım yerini hepsinin.