Shakespeare - 108. Sone

Beyinden mürekkebe dökülecek ne var ki
Sana bunca görüntü vermesin canevimden?
Dil yeni ne söyler ki, el yeni ne yazar ki
Sendeki erdemlerden, benim sana sevgimden.
Hiçbir şey, tatlı çocuk. Sanki kutsal törenin
Dualarını her gün söylerim birer birer;
Eskiye eski demem. Sen benimsin, ben senin:
Güzel adını nasıl kutsadımsa ilk sefer.
Sonsuz sevgi hep girer taze aşk kılığına;
Umursamaz zamanla tozlanıp yıpranmayı,
Hayat hakkı tanımaz hiçbir kırışığına -
Olur en eski çağlar onun sadık uşağı.
Aşk tohumu, düşünce gelişir vargücüyle
Zaman ve dış görünüş, olgun gösterse bile.